دانلود فایل ویزگیهای استان

 

 استان ‌اردبيل‌ در شمال‌ غرب ‌كشور و در بين‌ نصف‌النهارات47‌ درجه ‌و15دقيقه ‌و48 درجه ‌و56 دقيقه ‌طول ‌شرقي ‌و مدارات‌37 درجه ‌و 9 دقيقه ‌و 39 درجه ‌و 42 دقيقه ‌عرض‌ شمالي ‌قرار گرفته ‌و از غرب ‌به ‌استان ‌آذربايجان‌ شرقي‌، از شمال ‌و شمال ‌شرق ‌به ‌كشور جمهوري‌ آذربايجان‌، از شرق ‌و جنوب ‌شرق ‌به ‌استان ‌گيلان ‌و از جنوب ‌به ‌استان ‌زنجان ‌محدود است‌.

اين ‌استان ‌به ‌عنوان‌ جزئي ‌از منطقه ‌آذربايجان‌، شامل‌ نواحي‌ شرقي‌، شمال‌ شرقي ‌و جنوب ‌شرقي ‌آن ‌مي‌شود و از لحاظ ‌شكل ‌ظاهری، استانی ‌است‌ مطول ‌كه ‌فاصله ‌شمالی ترين ‌و جنوبي‌ترين ‌نقطه ‌آن ‌در حدود 290 كيلومتر و فاصله‌ شرقی ترين‌ و غربی ترين ‌آن ‌بيش ‌از 132 كيلومتر است.

 مساحت ‌استان ‌اردبيل‌ 17880/918 كيلومتر مربع‌ مي‌باشد كه‌ حدود 1/07 درصد از مساحت ‌كل ‌كشور را تشكيل‌ مي‌دهد. طول ‌مرزهاي‌ اين ‌استان‌ حدود 369 كيلومتر با كشور جمهوري‌ آذربايجان‌ مي‌باشد.

استان اردبيل با توجه به شكل طولي آن در امتداد نصف النهارات ، از تنوع اقليمي قابل توجهي برخوردار مي‌باشد. شهرستان ‌اردبيل‌در اقليم ‌خشك‌ قرار دارد كه‌ ماههاي ‌خشك ‌و يخبندان ‌آن ‌بيش ‌از 8 ماه ‌است‌ و شدت‌ بارندگي‌در بهار و پائيز بوده ‌و داراي ‌زمستان ‌سرد و تابستان‌ معتدل ‌است‌ . پوشش ‌گياهي ‌در اين‌ منطقه ‌به ‌صورت ‌استپي ‌بوده ‌و در شمالغرب ‌آن ‌پوشش‌ نيمه ‌جنگلي ‌نيز مشاهده ‌مي‌شود.

شهرستان ‌گرمي ‌با تابستانهاي ‌گرم ‌و نامساعد و زمستان ‌ملايم‌، در مرز بين ‌اقليم ‌نيمه ‌خشك‌ و نيمه ‌مرطوب ‌واقع ‌شده ‌است‌. شهرستان های پارس آباد و بيله سوار از اقليم نسبتاً گرم و نيمه مرطوب و شهرستان‌ خلخال ‌داراي ‌اقليم ‌نيمه ‌خشك‌ با تابستان ‌معتدل ‌و زمستان ‌سرد و در ارتفاعات ‌طالش‌ سرد و پر برف ‌مي‌باشد.

استان اردبیل براساس نتایج سرشماري‌ عمومي‌نفوس و مسكن ‌سال 1390 جمعيتي بالغ‌ بر 1,248,488 نفر داشته و طبق ‌آخرين ‌مصوبات‌ تقسيمات ‌كشوری ‌دارای ‌10 شهرستان‌، 29 بخش‌، 26 شهر، 71 دهستان‌ و 1854 آبادي‌ است‌ كه‌ از اين ‌تعداد 1723 آبادی دارای سکنه و 131 آبادي ‌خالي ‌از سكنه ‌است‌.

 




     استان زيباي اردبيل با جاذبه هاي طبيعي و تاريخي منحصر بفرد يکي از مناطق جالب گردشگري در ايران مي باشد مهمترين ويژگي اين استان آب و هواي مطبوع و خنک اين منطقه در فصول بهار و تابستان مي باشد. استان اردبيل در شمالي ترين نقطه ايران قرار دارد.

رودهاي مهم آن باليقلو چائي، قوري چاي و قره سو مي باشد. محصولات کشاورزي و دامي آن گندم، جو، سيب زميني، تخم چغندر قند، محصولات علوفه اي، ميوه هاي درختي، حبوبات، عسل و لبنيات مي باشد. صنايع دستي و سوغات آن نيز، گليم، جاجيم، شال، ورني، مسند، سفال، صنايع چوب، مصنوعات چرمي و قالي بوده و سوغاتيهاي آن سرشير، عسل، حلواي سياه و شيرينيهاي محلي مي باشد. 

      شهر نخستين بار بر روي لوحه هاي گلي سومريان در 5000 سال پيش در شهر نيپور باستان به عنوان شهري کوهستاني و با عنوان آراتا ثبت شده است. اين شهر در دوران مختلف مرکز ايالت آذربايجان بوده و به نامهاي آرتاويل، باذان پيروز، فيروز گرد، دارالارشاد، ادرالملک، دارالعرفان، دارالامان، شهر مقدس (به سبب وجود مدفن اجداد صفوي) ملقب بوده است و به علت قرار داشتن در مسير جاده ابريشم از رونق اقتصادي بسياري برخوردار بوده است و براي اولين بار بعد از اسلام موجب تشکيل دولت ملي در ايران گرديد.